(Fleur: 2 mei 2020) Vorige zomer liep ik tijdens mijn vakantie tegen een postkaart aan waarop stond:: ‘wir sind alles engel mit nur einem flügel und wir müssen uns umarmen um fliegen zu können.’ Natuurlijk meteen de postkaart gekocht want dat ging natuurlijk over ‘vleugelmens’. *
Toen ik ‘vleugelmens’ maakte zag ik een mooi, sterk en kwetsbaar mens, een mens vol goedheid. Tegelijkertijd zag ik een beperking, want met één vleugel kun je niet vliegen hoe graag je ook wilt. Het drukt voor mij de frictie uit tussen goede wil en onmacht en tegelijkertijd ook het ontstijgen van jezelf. Het transparante glas geeft het werk een pure uitstraling, waardoor je eerder het idee hebt dat de vleugel extra is dan dat er een mist.
Vleugelmens symboliseert voor mij bij uitstek de tijd die we nu beleven. De zin geeft voor mij een antwoord, richting en hoop. We kunnen onszelf ontstijgen en wanneer we het samen doen, kunnen we vliegen! Laten we samen vliegen, zodat we elkaar straks weer echt kunnen omhelzen.
* De zin is geschreven door Luciano De Crescenzo (1928 – 2019), schrijver, acteur en regisseur :’Siamo angeli con un’ala soltanto e possiamo volare solo restando abbracciati.’ In het Nederlands: ‘We zijn stuk voor stuk engelen met slechts één vleugel, en we kunnen slechts vliegen door elkaar te omhelzen.’