Onvoorbereid bezochten we het Muhka in Antwerpen, waar een hele etage was ingericht met video’s en installaties van Laure Prouvost. Met installatiekunst heb ik een haat liefde verhouding. Of ik wordt er in door overdonderd, ontroerd of betoverd of ik raak geïrriteerd. Niet altijd is een installatie makkelijk leesbaar of begrijpelijk voor de kijker. Mijn ervaring is dat ik het in ieder geval de tijd moet geven.In een zaal kijk ik naar een video op groot scherm. De beelden wisselen elkaar snel af, een aantrekkelijk vrouwenstem, Laure zelf, spreekt in het engels met een frans accent bij snel wisselende beelden. Voorwerpen, natuur, schattige kinderbilletjes, ik hoor de stem en geschater. Ze vertelt een verhaal, waarbij het me al snel duidelijk wordt dat ze haar eigen lexicon heeft gemaakt. Zoals de titel van de tentoonstelling ‘AM-BIG-YOU-US LEGSICON’ ook aangeeft. Zo wordt ‘mother’ verbeeld door een glas, ‘work’ door een brood, ‘father’ door een steeksleutel, ‘no’ door een bijl, ‘too late’ door eierschalen en ‘angry’ door een roze flamingo. Het werkt heel vervreemdend en door haar prettige stem met charmant accent blijf ik graag kijken en luisteren.
In de tentoonstelling komen de voorwerpen steeds terug. Overal staan televisieschermen met video’s. Soms met het scherm naar de muur of naar de grond. Ze verwerkt in installaties. Het is fascinerend, zowel de video’s zelf als de hele vormgeving van de tentoonstelling. Er is een video waarvan ik eerst alleen het verhaal hoor, over haar opa die op een dag weg is. Ze gaat hem zoeken. Het klinkt zo vol emotie alsof het echt is gebeurd. Dan zie ik in de video dat opa een vis is die in het riool is kwijt geraakt. Een mooi contrast tussen de emotie van de stem en het visuele dat bijna komisch is.
Wij pauzeren samen in een installatie waar je een kop thee kunt drinken. We zitten op vreemd geknutselde stoelen en er staan vreemde theepotten met lange tuiten en vreemde handvaten. Er is ook een installatie met takken en voorwerpen die overgaat in een groot wandkleed met daarop takken, voorwerpen en teksten. Er is kamer met daarin een installatie met spetterende inktfontijnen op hoge aluminium tafeltjes met stoelen eromheen. Om de fontijnen op de tafel, stoelen en vloer is een cirkel van inktspetters. Teveel om te noemen, onmogelijk de ervaring te beschrijven.
Het was een onverwacht genoegen om mee gevoerd en betoverd te worden door het werk van Laure Prouvost. Het was een totaalervaring. Later lees ik op wikipedia dat ze onder andere de prestigieuze Turner Prize heeft gewonnen. Wij kijken in ieder geval uit naar een volgende ervaring. Mocht je naar de Biënnale van Venetië gaan dit jaar, vergeet dan niet het Franse paviljoen te bezoeken.
